top of page
1JPG_edited.jpg

ISA
      KASTEN

Peer

      Gynt 


Ontwerpproject

Peer Gynt is op zoek naar zichzelf en de wisselwerking tussen maatschappij, politiek en het individu. Een Stuck van Hendrik Ibsen uit 1867 maar toch erg relatable met hedendaagse problemen. 

De trollen hebben een wereld in de natuur die vervuild is door afval. Een gevolg van hun egoïstische ideaal om alleen maar genoeg te hoeven zijn voor zichzelf.

Een openlijke kritiek op ons gedrag als kijkers en de manier waarop we met onze planeet omgaan.

De ruimte bestaat uit verschillende multifunctionele onderdelen die gekoppeld kunnen worden aan de locatie en mensen en met hen mee kunnen veranderen.

              

AGAMEMNOM

                NOMNOM

                    Praktijkproject

Begin 2024 was ik in Ludwigsburg, Duitsland, waar ik een voorstelling heb vormgegeven die draait om het bestaan van vrouwelijke figuren in de oudheid, allemaal in relatie tot één man: Agamemnon.

 

Het stuk, genaamd

 

 

"AGAMEMEMNOMNOMNOM VIER FIERCE FLINTA*S FUTTERN IHRE VÄTERBOYFRIENDSABUSER ZUM DESSERT", is volledig van hun hand en zij vechten voor hun bestaan zonder mannen.

 

 

Dit Duitstalige stuk is ook te bewonderen op het festival en belooft een krachtige ervaring te worden.

 

 

SMELL
Theatraal essay

Dit schooljaar begon ik met het schrijven van een essay benoemt „inhale exhale - using the sense of SMELL in theatre“. Ik was gefascineerd door de rol van geur in mijn persoonlijke leven en vroeg me af waarom er zo weinig kunst is die de reukzin aanspreekt, terwijl andere zintuigen worden gestimuleerd op gebieden als muziek, schilderkunst, gastronomie en fashion.

Klick hier om mijn essay te lezen

 

 

Bildschirmfoto 2024-06-11 um 12.35.31.png

     OCEAN

          BREEZE

          Installatieproject

In mijn installatie project, ocean breeze the authentic smell of the Ocean, dat ik van februari tot

april heb uitgevoerd, heb ik geprobeerd de authentieke geur van de zee na te bootsen en te

verwerken in een zeep. Hoewel dit op het eerste gezicht mooi klinkt, ruikt de zee tegenwoordig

helaas niet meer naar vrijheid, maar naar plastic, afval en urine. Het commerciële misbruik van de

oceaan stond centraal in de installatie, die er uiteindelijk uitzag als een pop-up winkel. Bij nadere

inspectie werden echter alleen loze beloften en de manipulatie van het kapitalisme zichtbaar. Ik

presenteerde mezelf als reclamemodel om mezelf herkenbaar te maken als slachtoffer van deze

omstandigheden.

bottom of page